Przewóz psa i kota bez paszportu

Podróże to temat, który dotyczy większości z nas. Wiele osób podróżujących posiada także zwierzęta domowe, takie jak psy czy koty, które oczywiście przy okazji krótszych wypadów najczęściej zostają w domu, wraz z naszymi najbliższymi, ale co w przypadku, gdy wyjeżdżamy na dłużej poza granice Polski? Jakie są zatem przepisy, pozwalające wpuścić zwierzę za granicę? Przepisy przewozu zwierząt domowych są na szczęście dobrze uregulowane, szczególnie jeśli mówimy o państwach należących do Unii Europejskiej oraz Norwegii i Irlandii Północnej. Jakie warunki powinniśmy zatem spełnić, by nie mieć większych problemów w czasie kontroli na granicy?

Przepisy unijne znacznie ułatwiają nam podróż z psem, kotem oraz fretką po terenie wspólnoty europejskiej. Przepisy o których wspomnimy regulują bowiem podróż do Unii Europejskiej z państw lub terytoriów spoza granic Unii. Co powinniśmy więc zrobić, by bez przeszkód przekroczyć granicę państwa UE? Aktualnie są cztery warunki, które należy spełnić i należą do nich:

• Konieczność wszczepienia mikrochipu zgodnie z wymogami technicznymi, które są określone w załączniku II do rozporządzenia Unii Europejskiej w sprawie przemieszczania się zwierząt domowych. Mikrochip może zastąpić także czytelny tatuaż, ale pod warunkiem, że został on wykonany nie później niż 3 lipca 2011 roku,
• Zaszczepienie zwierzęcia domowego przeciwko wściekliźnie,
• Posiadanie ważnego europejskiego paszportu dla zwierząt domowych w przypadku, gdy podróżujemy z państwa należącego do Unii Europejskiej lub z Irlandii Północnej do innego Państwa unijnego czy też właśnie Irlandii Północnej. W przypadku, gdy podróżujemy z państwa nienależącego do UE, wówczas potrzebne jest nam unijne świadectwo zdrowia zwierzęcia,
• Poddanie leczeniu zwierzęcia przeciwko tasiemcowi Echinococcus multilocularis w przypadku, gdy obszarem docelowym jest państwo wolne od tegoż tasiemca. Do takich krajów zaliczamy Finlandię, Maltę, Norwegię, Irlandię oraz Irlandię Północną.

Jak wszczepić mikrochip zwierzęciu?

Mikrochip konieczny do transportu zwierzęcia domowego za granicę jest bardzo małym, specjalistycznym urządzeniem, które zostało wyposażone w 15-cyfrowy kod, odczytywany za pomocą specjalnego czytnika. Taki chip jest oczywiście wszczepiany pod skórę zwierzęcia, ale od razu uspokajamy właścicieli psów, kotów i fretek – proces wszczepiania jest bardzo prosty i praktycznie bezbolesny dla zwierzaka, ponieważ przypomina zwykły podskórny zastrzyk. Możemy go wykonać w większości gabinetów weterynaryjnych w Polsce. Pamiętajmy jednak, by przed zabiegiem zapytać weterynarza, czy owy chip spełnia normy ISO. W przeciwnym razie celnicy mogą zażądać od nas posiadania własnego czytnika do niestandardowego chipu.

Pamiętajmy również, by po wszczepieniu chipa zarejestrować swoje zwierzę w bazie danych, co ułatwi jego identyfikację w razie zguby. Koszt takiego procesu to zaledwie 50-100 zł.

Szczepienie przeciwko wściekliźnie

Jak już wspomnieliśmy, poza chipem niezbędne do zagranicznej podróży jest również szczepienie zwierzęcia przeciwko wściekliźnie, które obowiązuje w każdym kraju. Zatrzymując się na chwilę w tym temacie, warto zaznaczyć kilka kluczowych kwestii. Po pierwsze, bardzo ważna jest kolejność – najpierw powinniśmy wprowadzić chip, a dopiero później wykonać szczepienie. Ponadto szczepienie może być wykonane u pupila, który ukończył minimum trzeci miesiąc życia. Następnie – jeśli szczepienie jest wykonywane po raz pierwszy lub gdy przerwa pomiędzy szczepieniami była dłuższa niż 365 dni, szczepienie nabiera ważności dopiero po 21 dniach po jego wykonaniu. Koszt szczepienia na wściekliznę kota, psa lub fretki wynosi 30 zł.

Dokumenty niezbędne do podróży Twojego zwierzęcia

Jak pisaliśmy powyżej, w zależności od sytuacji potrzebujemy jednego z dwóch dokumentów, które zezwolą na podróż naszego pupila poza granice kraju, w którym się znajdujemy:

Europejski paszport dla zwierząt domowych

Europejski paszport dla zwierząt domowych jest dokumentem, który sporządzamy według standardowego wzoru unijnego. Jest on niezbędny do podróżowania między państwami Unii Europejskiej. W takim paszporcie znajdują się szczegółowe dane naszego zwierzęcia, w tym dane jego mikrochipu lub wytatuowanego kodu (jeśli został on wykonany do 3 lipca 2011 roku). W takim paszporcie znajdziemy także wpis dotyczący szczepienia przeciwko wściekliźnie, jak również dane kontaktowe do właściciela lub weterynarza, który wydał paszport. Jak uzyskać europejski paszport dla kota, psa lub fretki? Wystarczy udać się do upoważnionego w tym celu weterynarza (jest to weterynarz, który otrzymał od właściwych organów pozwolenie na wydawanie takowych paszportów). Otrzymany paszport jest ważny przez całe życie zwierzęcia domowego.

Unijne świadectwo zdrowia zwierzęcia

Drugim dokumentem, który pozwoli nam na podróż ze swoim pupilem jest unijne świadectwo zdrowia zwierzęcia. Ten dokument również zawiera wszelkie szczegółowe informacje na temat zwierzęcia domowego i także sporządzany jest na bazie standardowego wzoru UE. Unijne świadectwo zdrowia zwierzęcia powinno być wydane przez krajowego urzędowego lekarza weterynarii w państwie wyjazdu, nie później niż 10 dni przed planowanym przyjazdem do nowego kraju. Takie świadectwo obowiązuje nas w przypadku podróży między państwami Unii Europejskiej przez okres czterech miesięcy od daty wydania dokumentu lub do czasu upływu ważności szczepienia przeciwko wściekliźnie.

Do unijnego świadectwo zdrowia zwierzęcia musimy dołączyć ponadto pisemne oświadczenie, które potwierdzi jego transport w celach niekomercyjnych.

A co w przypadku gdy podróżujemy z innymi zwierzętami domowymi?

Jak już pewnie zdążyliście się Państwo zapoznać, wszelkie powyższe wytyczne dotyczyły wyłącznie psów, kotów oraz fretek. Co jednak w przypadku, gdy w podróż do innego kraju Unii Europejskiej chcemy zabrać inne zwierzę domowe, takie jak ptaki, zwierzęta wodne, króliki czy gady hodowlane? W takim przypadku koniecznie musimy sprawdzić dokładne przepisy krajowe państwa, do którego się wybieramy, w celu uzyskania dokładnych informacji dotyczących wjazdu tego rodzaju zwierząt. Każdy kraj posiada bowiem inne regulacje i należy się do nich dostosować.